Seminarium Wolniewiczowskie – zjazd IV – tezy

Zapraszamy na IV zjazd Seminarium Wolniewiczowskiego 2022sobotę 17. IX. 2022 o godz. 11:00. Zapis wydarzenia będzie dostępny na YouTube kilka dni później. W programie dwa referaty: dr. Mateusza Pencuły (plus dyskusja do 12:00) i pana Patryka Kossowskiego (plus dyskusja do 13:30).

Oto tezy referatów:

Matuesz Pencuła

Korzeń religii i parareligii na gruncie myśli Wolniewicza 

  1. Zjawisko religii jest połączeniem „czucia religijnego” i „religijnych form”.
  2. „Czucie religijne” (potrzeba religijna) jest trwałym i nieusuwalnym elementem natury ludzkiej; „formy” są historycznie zmienne.
  3. Korzeniem religii jest pewność śmierci, z niego bierze się owo „czucie”.
  4. Religia jest zawsze sprawą jakiejś wspólnoty („religijne formy”).
  5. Religia jest sprawą przede wszystkim religijnych zachowań, nie wiary jako   samych przekonań.
  6. Religia jest to ogół wspólnotowych zachowań ludzkich w obliczu pewności śmierci (jest próbą kolektywnego nadania sensu ludzkiemu życiu przy świadomości jego nieuchronnego końca).
  7. Religijność jest to wrodzona skłonność do religii (do zachowań religijnych), która obleka się w jakąś „formę”.
  8. Coś jest religią albo nią nie jest, trzeciej możliwości brak – postulowanie istnienia tzw. parareligii nie ma racjonalnego uzasadnienia. (Inaczej niż 
    z „paranauką”, która nauką nie jest).
  9. Różnica między religiami tradycyjnymi, zwłaszcza wielkimi, a tymi, które nazywa się ‚parareligiami’ polega nie na tym, że te pierwsze są religiami, a drugie nie, tylko na tym, że pierwsze w stosunku do drugich są doskonalsze (drugie zaś są wobec pierwszych tandetne).
  10.  Doskonalsze od religii mitologicznych, a wśród nich od „parareligii”, są religie soteriologiczne – wiążące „czucie religijne” z sumieniem.

Patryk Kossowski 

Istota filozofii według Bogusława Wolniewicza

  1. Filozofia nie jest nauką, jest pewną specyficzną działalnością ludzką o charakterze poznawczym różnym od nauki.
  2. Filozofia ma jednak z nauką coś wspólnego, tą częścią wspólną filozofii i nauki jest logika.
     W filozofii jest tyle nauki, ile jest w niej logiki.
  3. Filozofia dostarcza wiedzy wszędzie tam, gdzie brak jest możliwości pozyskania wiedzy naukowej – takich obszarów jest mnóstwo, stąd filozofia nie jest specjalizacją.
  4. Filozofia dzieli się, zdaniem Wolniewicza, na merytoryczną, czyli rozwiązującą filozoficzne problemy, i antykwaryczną, czyli historię filozofii. Filozofia merytoryczna to filozofia par exellence, filozofia antykwaryczna to dział filologii.
  5. Do uprawiania filozofii człowiek się rodzi, jak mówi Wolniewicz: „filozofia to powołanie”.
  6. W związku z powyższym uprawianie filozofii wymaga posiadania czegoś, co można nazwać osobowością filozoficzną, jest to pewien wrodzony pęd do rozwiązywania filozoficznych problemów.
  7. Z tego pędu rodzi się u niektórych intuicja filozoficzna, będąca podstawą każdej rzeczowej filozofii. Ta intuicja jest czymś niezwykle rzadkim, można by rzec „przejawem łaski Bożej”.
  8. Filozof jest wojownikiem a filozofia walką. W ramach działalności filozoficznej nie tylko tworzy się jakąś filozofię, ale także aktywnie jej broni przed przeciwnikami.
  9. Filozofia podejmuje się odnalezienia odpowiedzi na pytania odwieczne, znajdujące się przynajmniej częściowo poza zasięgiem ludzkiego rozumu. Waga tych pytań sprawia, że interesują w jakimś stopniu każdego oraz to, że te pytania się nie dezaktualizują.
  10. Filozoficzna działalność jest działalnością szlachetną, w niej wyraża się pewna specyficzna moralnie dodatnia cecha natury ludzkiej, troska o prawdę.       
%d blogerów lubi to: